روزانه های مــــــــــــا(دی92)
ســـــــــــــــــــــــلام پیشی مامان سلام عمر و جون و قلب مادر عروسک شیرینم الان ک میخوام برات بنویسم بازم مریضی! هــــــــــــــــــی خدا ی نگاهم ب ما بنداز خب!!!! اصلا دلم میخواد چشممو ببندم و باز کنم و ببینم ک زمستون گذشته. انقدر ک این روزا نینیهای مریض دیدم دیگه کلافه شدم. حالا از اول برات تعریف میکنم: 4 دی 92 : مامانم داشتی بازی میکردی ک یهو افتادی و ی طوری سرت خورد ب میز ک جیگرم کباب شد... نفست رفت. دق کردم تا ب حال خودت برگشتی... سرت باد کرد و دور چشمت هم کبود شد... واقعا بد خورد سرت ب میز. شبش میز رو برداشتیم ولی چه فایده .... میگم خدا مارو نمیبینه همینجاست دیگه... چند وقتیه خیلی بدمیاریم. د...