روزانه های ارشانم، دندون هشتم
سلــــــــــــام عشقم... عمرم... نفسم... پسرم تویی همه کسم!! زندگی مامان بالاخره پس از مدتها تونستم بیام برات خاطراتتو بنویسم. از اینکه دیر میام نگران نشو گلم همه خاطراتت تو دفتر هست و مو ب موشو وارد وبلاگت میکنم. الان شما شکلات من رو پام خوابیدی و من برات موسیقی طبیعت گذاشتم پخش بشه ... بذار تا خوابی تند تند بنویسم... پس بفرمائید: اول از همه: از روز 1 شهریور 92 شما گوگولوی من ب طور رسمی میتونی سر پا وایسی، اما هنوز نمیتونی بیشتر از 2 قدم راه بری! فدای راه رفتنت بشم. دستاتو ب هر چیزی میگیری و بلند میشی بعد دستاتو ول میکنی تند تند دس دسی میکن و دستاتو...