ارشان و پارسا(2)...(تصویری)

داستان مصّور ارشان و پارسا

ی روز بعد از ظهر دیدم مامانی و بابایی دارن آماده میشن! بعدش اومدن و لباسای منم تنم کردن! فهمیدم میخوایم بریم دَ دَ!!!!!!!!!!!! آخ جون

مامانی گفت داریم میریم خونه پارسا جونی دوستم! هــــــــــــــــــــــــــــــــــورا

منم چندتا اسباب بازی برداشتم ک اونجا با پارسا بازی کنم!

ولی راه خیلی طول کشید... از باباجونم پرسیدم : باباعلی چرا نمیرسیم؟

باباجون:آخه یکمی ترافیکه پسرم!

ارشان: پس من ی چُرتی میزنم تا برسیم!!!!!! هر وقت رسیدیم بیدارم کنیداااااااااا!!!!!!

و اینطوری شد ک من خوابیدم و مامان و بابام موقع رسیدن بیدارم نکردن و من ندیدم ک دوست جونم چطوری ب استقبالم اومد!!!!!!!!! اما مامانم میگه پارسا جونی با لبخند اومده بود ب استقبالم ولی با قیافه خواب آلود من مواجه شد!

(پارسا وقتی اومد ب استقبال من)

(پارسا وقتی دید من خوابم)

ولی وقتی بیدار شدم براش توضیح دادم ک تقصیر مامان و بابام بود ک بیدارم نکردن و پارسا هم حرفمو قبول کرد

و بعد از اون بازی آواز خوانی ما دوتا شروع شد!!!!!!!! حالا نخون و کی بخون!!!!!!!!!!!!!!! 

عمو پیمان هی بهمون میگفت : به به چه صدای قشنگی!!!!!!!!!!!!

 اون شب به ما خیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلی خوش گذشت! خاله سپیده جونم خیلی زحمت کشیده بود!!!!!!!!!!!  دستش درد نکنه!

مامان جونمو خاله سپیده 1 عکس از دوران دبیرستانشونو دیدن و کلی کیف کردن....

فقط من و پارسا متوجه نشدیم ک چرا موقع خوردن دسر و ژله ها، مامان باباهامون انقدر خندیدن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 و در آخر هم مامان شقایق و خاله سپیده میخواستن ازمون عکس بگیرن و هی مارو صدا میکردن ک ب دوربین نگاه کنیم و نمیذاشتن ما با هم بازی کنیم!!!!!!!!!!!!!

پارسا کم نیار!!!!!!! دوربین و نگاه نکن!!!!!!!!!!

ولی در نهایت وقتی دیدیم مامان شقایق و خاله سپیده دارن بال بال میزنن من و پارسا تصمیم گرفتیم 1 نیم نگاه ب دوربین بندازیم!!!!!!!!!!!!

خلاصه اینکه خیـــــــــــــــــــلی خوش گذشت و کلی کیف کردیم/ امیدوارم دوستی مامان و باباهامون و من و پارسا همیشه ادامه داشته باشه!